-
Uczucia są słabością - mówię bez zastanowienia, zaciągając się papierosem.
Widzę kątem oka, jak blondyn powoli odwraca głowę w moją stronę.
-
Głupia jesteś - rzuca bez zastanowienia.
-
Nie bardziej niż Ty, który wierzy w te nic nie warte sentymenty i bezsensowne
przywiązanie.
Przewraca
oczami.
-
Mała przyjacielska rada. Bronieniem się przed nimi nie usuniesz ich z
otaczającego Cię wszechświata, ups.
-
Od kiedy jesteśmy przyjaciółmi? Nie przypominam sobie, żebym się z Tobą
przyjaźniła - próbuję udać rozbawioną. Chłopak ignoruje moje słowa. Zbieram
się, żeby coś powiedzieć, kiedy w ostatniej chwili mi przerywa.
-
No tak, fakt, od jakiegoś czasu zwykliśmy być kimś więcej niż przyjaciele.
Krztuszę
się dymem, kiedy docierają do mnie jego słowa. Czuję jak zaczynają piec mnie
policzki. Bystrzeję i patrzę na niego, nie wiedząc co odpowiedzieć.
-
Głupi jesteś - odgryzam mu jego wcześniejszą ripostą. Zakładam torbę na ramię,
podnoszę się z ławki i zbieram w stronę wyjścia.
-
I co, tak po prostu teraz wyjdziesz? Jesteś tchórzem - odrzeka, patrząc na mnie
z narastającą pogardą.
-
Nie, ja po prostu unikam dalszego nieprzemyślanego rzucania jakichkolwiek
stwierdzeń.
-
Słucham? - patrzy na mnie krzywo, kiedy wyrzucam peta do śmieci i sięgam do
paczki po kolejnego.
-
Tak się dzieje, kiedy puszczasz serce wolno. Uczucia trzyma się na uwięzi,
inaczej zaczynają Cię niszczyć od środka. Zapamiętaj to sobie, może kiedyś
wreszcie się nauczysz - mówię i odwracam się, szybkim krokiem opuszczając
pomieszczenie, zanim blondyn zbierze się na jakąś odpowiedź.
-
Tak się bredzi, kiedy zbyt duże ilości nikotyny dostają się do mózgu -
wykrzykuje.
-
Złość piękności szkodzi! - krzyczę do niego, odwracając głowę w jego stronę, w
tym samym momencie mijając próg. Czuję jakieś ukucie w sercu, jednak je
ignoruję. Biorę głęboki oddech i udaję się na przystanek autobusowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz